Teatr polityczny - nawiązanie do B.Brechta

Według B. Brechta, niemieckiego pisarza,  to co osobiste, ma zawsze polityczne znaczenie. Każda zmiana polityczna pociąga za sobą niezadowolenie i bunt wrażliwych jednostek, które domagają się- w ich rozumieniu i pojęciu- szeroko rozumianej sprawiedliwości.  Muszą nastąpić pewne zmiany w psychice osób, aby ta sprawiedliwość nastąpiła.  Jak twierdzi Dale  Carnegie ludzie od  zawsze pragnęli czuć się ważnymi. Autor poczytnych bestsellerów takich jak jak m.in  "  "Jak przestać się martwić i zacząć żyć"i " "Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi" nie ma co do tego cienia wątpliwości.  Jedną z jego ważniejszych zasad ,które przekazywał swoim studentom i czytelnikom  brzmiała " Spraw by twój rozmówca stał się ważny i zrób to szczerze" czy też " Zawsze sprawiaj, by inny człowiek czuł się ważny". Słusznie twierdził, iż  każdy przypadek złamania tego prawa postawi nas przed kłopotami. ..

Brecht często nawiązywał do polityki w swoich sztukach, a teatr ,który tworzył zalicza się do kategorii teatrów politycznych . Teatr polityczny to taki teatr w którym tekst sztuki czy jej wystawienie staje się bronią w walce politycznej. W takim teatrze stawia się za cel zwycięstwo pewnej ideologii. Bohaterowie często stają przed dylematem moralnym w którym rozwiązanie kieruje widzów w stronę określonej postawy politycznej, na przykład socjalistycznej . Antagonistami stają się osoby stojące po drugiej stronie barykady . Bohaterem sztuki politycznej może być np. robotnik, poszkodowany w wyniku wypadku w fabryce i zwolniony , pozostawiony sam sobie , bez żadnych środków do życia dla niego i jego rodziny. Staje się on ofiarą tak zwanego " dzikiego kapitalizmu'. Antagonistą staje się właściciel fabryki, który swoim brakiem odpowiedzialności doprowadził do upadku  robotnika i nie ma z tego powodu najmniejszego poczucia winy. Głównymi

prekursorami  teatru  politycznego byli : B. Brecht, E. Piscator i W. Meyerdold.

 " Opera za 3 grosze" B. Brechta jest takim właśnie swoistym manifestem popierającym filozofię Marksa i Engelsa. Dramat ten  jest typowym przykładem teatru politycznego w którym świat kapitalistyczny zostaje ukazany nie tylko  jako świat pozbawiony jakichkolwiek wartości, ale wręcz jako świat przestępczy. 

Nawiązując do współczesności teatr polityczny mógłby nawiązywać do opresji jakiemu poddawane jest społeczeństwo z powodu pandemii koronowirusa. Grupa na Facebooku nosząca nazwę " Nie wierzę w koronowirusa, nie jesteś sam, grupa wsparcia"jest świetnym przykładem grupy niezadowolonych jednostek , które buntuje się przeciwko zaostrzeniom i odrzucają pandemię jako pewnik. Są zwolennikami ideologii politycznej, która każe im buntować się przeciwko noszeniu maseczek, które nazywają " kagańcami" lub " szmatami na twarzy".oraz są przeciwni obowiązkowym szczepieniom. Widzą w tym zagrożenie totalnej kontroli nad sobą i lubią cytować Orwella. 

 Takie osoby mają prawo do wyrażenia swoich poglądów, natomiast są nazywani pogardliwie przez  "poprawnych politycznie" ,   zwolennikami teorii spiskowych. Gdyby na tej kanwie powstała sztuka , byłaby ona  świetnym przykładem sztuki politycznej XXI wieku.